***
Гар электроннинг
жони бўлганда эди
Ўз ичидан топарди янги коинот.
Ундаги электронда эса ётарди
Бизнинг Коинот – улкан, бепоён,… ҳайҳот!
3 май 1992 йил
***
Шундайин ажойиб
шеър яратсамки,
Жоним унда ўз аксини топса.
Қалбим қатламларини ипга тортсамки,
Қоним ерга томчилаб турса…
10 май 1992
йил
***
Ёғмоқда баҳор
ёмғири…
Бадиийлик қоплади таним,
Эсим бўлиб оғмоқдан бери
Чексизликни туяди қалбим…
11 май 1992
йил
***
Ҳозир ёзмоққа
шеър йўқдир кайфият,
Дилгир нохушликни сезмоқда кўнглим.
Лекин шеър бўлса мазмун-моҳият,
Аксланар унда ҳар қандай ҳолат.
18 май 1992
йил
Осмон устуниман…1
Тўғри, ҳаётда
мендан оддийси йўқ,
Ҳа, амалда ҳам мендан соддаси йўқ,
Мендан – югур-югурда – бошқа ҳеч кимнинг
Рост, инсонлигим исботлагиси йўқ…
Мен эса, билинг, осмон устуниман.
Тўғри, баъзида
мендан мағрури йўқ,
Аслида мен бир инсон – ғурури йўқ,
Ҳаёт тарзида ҳеч бир мантиғи йўқ,
Бировга тантилиги, тортиғи йўқ…
Аслида мен – осмон устунима.
Эвоҳ, ҳаммамиз ҳам шундаймиз, шундай –
Биз бўлмаск Ер ҳам кўкариб қолар,
Бизсиз осмон-кўк ҳам энкайиб қолар,
Бизсиз коинот ҳам торайиб қолар –
Инсон айтар – мен осмон устуниман!
11 июн 1992 йил
1«Юр
муҳаббат, юр, кетдик бундан» ашуласи мелодиясига.